வன்னியக்குல க்ஷத்ரிய சமுதாயம் தோன்றிய நாள்.

பங்குனி உத்திர திருநாள் - ருத்ர வன்னிய மஹாராஜா சம்பு மஹரிஷி யாகத்தில் இருந்து அவதரித்த திருநாள்.வன்னியக்குல க்ஷத்ரிய சமுதாயம் தோன்றிய நாள். தமிழகத்திலும்,புதுச்சேரியிலும் ஆந்திரா, கர்நாடகா மற்றும் கேரளா போன்ற இந்தியாவின் பல்வேறு இடங்களில் இருக்கும் ருத்ர வன்னிய மஹாராஜா கோவில்களில் சிறப்பு வழிபாடுகள் நடைபெறும். வன்னியர் ஆட்சி செய்த திருவண்ணாமலை மாவட்டத்தில் வன்னியர் தோற்றம் பற்றிய நாடகமும் தெருக்கூத்தும் நடைபெறும். தமிழனின் முதல் கலையான தெருக்கூத்து வன்னிய சமுதாயத்தின் கலை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

The Panguni uthiram day is the birthday of Rudra Vanniya Maharaja. Birthday of Vanniyakula kshatriya community. Rudra Vanniya Maharaja ruled the whole south india. The four kingdoms formed by his four sons are Chera,Chozha,Pandya,Pallavas.

பழுவேட்டரையர்கள் வன்னியக்குலத்தவரே.

தகவலை வழங்கிய சொந்தம் : திரு. ஸ்வாமி அவர்கள்

மழவராயர்,மானங்காத்த மழவராயர் போன்ற பட்டங்கள் வன்னியருக்குண்டு.எந்த வகையில் பார்த்தாலும் இப்பட்டம் நமக்கு சாலப்பொருந்தும்.

மழவராயர் = மழவர் +அரையர்

மழவர் தலைவர் என்பது இதன் பொருள். மழவர் என்பவர் யார்?
அவர்கள் ஒர் போர்க் குடியினர்.

மழவர் தாயகம் எது தெரியுமா? மழகொங்கம் எனப்பட்ட பகுதி.இது தருமபுரி,நாமக்கல் பகுதிகளை உள்ளடக்கியது.

தகடூர் மழவர் என்றும் கொல்லி மழவர் என்றும் மழவர்கள் அழைக்கப்பட்டுள்ளனர்.

தருமபுரியை ஆண்ட அதியமான் மழவர் மரபினன்.

மழவர் அடிப்படையில் சேரர் தொடர்புடையவர்கள்.

சேரர் குலச் சின்னம் - வில்

மழவர் குலச் சின்னம் - வில்

வன்னியர் குலச்சின்னம் - வில்

வன்னியர் குல சின்னம் வில் என்பதும்,வன்னியர்களின் வில் சிறப்பு பற்றி கம்பர் எழுதிய வன்னிய மன்னன் கருணாகார தொண்டைமானை பற்றிய "சிலையெழுபது" என்னும் நூலில் குறிப்பிட்டு உள்ளார். ருத்ர வன்னிய மஹாராஜா கையில் வாளோடும், வில்லோடும் பிறந்தவர் என்று வன்னியர் புராணம் சொல்வதும்
குறிப்பிடத்தக்கது.

மழவர் யார் என்பதைக் குறித்து இரு அறிஞர்கள் பின்வருமாறு தம் நூல்களில் கூறியுள்ளனர்.

வரலாற்றாசிரியர் திரு.ராசமாணிக்கனார் :அரியலூர் மழவராயர்கள் வன்னியருள் படையாட்சி மரபினர்.போர்வீரர் குடியினராக இருப்பதாலும்,படையாட்சி மரபினர் என்பதாலும் இவர்கள் சங்ககால மழவர் வழி வந்தவர் எனக் கருத இடமுள்ளது.

"தமிழ்த்தாத்தா" திரு.உ.வே.சாமிநாதையர்: மழவர் என்பார் சங்ககாலத்தில் அறியப்பட்ட போர்க்குடியினர்.இவர்கள் தற்போது வன்னியர் வகுப்பினராக வாழ்ந்து வருகிறார்கள்.

இன்னொரு செய்தி :அறிஞரான திரு.உ.வே.சாமிநாதையர் அவர்களின் மூதாதையர்களில் ஒருவர் வன்னியர்களான மழவராயர்கள் ஆண்ட அரியலூர் சமஸ்தானத்தின் ஆஸ்தான வித்வானாகத் திகழ்ந்தவர்.

சேரர் அக்னிகுலக்ஷத்ரியர் என்பதும் வன்னியர்கள் அக்னிகுலக்ஷத்ரியர் என்பதும். அரியலூர் ஜமீன்தாரான மழவராயர் வன்னிய குலத்தினர் என்பதும், மழவரும் சேரரும் வன்னியர் என்பதை உறுதிப்படுத்துகிறது.

மழவர் வன்னியர் என்பதால் பழுவேட்டரையரும் வன்னியர்தான் என்பதில் எந்த ஐயமும் இல்லை.

மழவர் சேரரின் கிளைப் பிரிவினர்.பழுவேட்டரையரும் சேரனாட்டுத் தொடர்புடையவர், மழவர் என்பதால் அவர் வன்னியர் என்று உறுதியாகக் கூற இயலும். மேலும் இவர்கள் "மகரிஷி வம்சத்து ஷத்திரியர்கள்" என்றும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளனர்.இதுவும் அவர்கள் வன்னியர் என்ற கருத்தை உறுதிபடுத்துகிறது.

எனவே, பழுவேட்டரையர்கள் வன்னியக்குலத்தவரே.

வன்னியக்குல மாவீரன் கருணாகரத் தொண்டைமான்

பல்லவர்கள் சோழர்களால் வெற்றி கொள்ளப்பட்டப் பின்பு,பல்லவகுடியினர் பல்லவராயர்,சேதிராயர் மற்றும் காடவராயர் என்ற பெயரில் சோழ அரசின்கீழ் படைத்தலைவர்களாகவும்,அதிகாரிகளாகவும் பணியாற்றினர்.அவ்வாறாக வந்த ஒருவர்தான்,சோழ(வன்னிய)மன்னன் குலோத்துங்கச் சோழன் படைத்தளபதியான பல்லவர் குடியிலிருந்து வந்த கருணாகரத்தொண்டைமான். கலிங்கப் போர் வெற்றிக்குப் பிறகு, பல்லவ நாட்டை ஆண்ட, முதற் குலோத்துங்க சோழனுடைய தளபதி (கி.பி.1070 - கி.பி.1118) கருணாகரத் தொண்டைமானின் குலமாகிய வன்னியர் பெருமையை பற்றி கம்பர் பாடியது தான் "சிலையெழுபது" எனும் நூல் .கருணாகரத் தொண்டைமானை "வன்னியர்" என்று சொல்கிறது இந்நூல். கருணாகர தொண்டைமானின் குலம் வன்னியர் குலம் என்றும் சம்பு மகரிஷி கோத்திரம் என்றும் இந்த நூல் சொல்கிறது.

http://www.tamilkalanjiyam.com/literatures/kambar/silaiyelupathu.html

வன்னியக்குல மாவீரன் கருணாகரத் தொண்டைமான் பெருமைகளை கலிங்கத்துப் பரணி எனும் நூலின் வாயிலாகவும் அறியலாம்.

வன்னியரே சோழ மன்னர்களின் வாரிசுகள்.

தகவலை வழங்கிய சொந்தம் : திரு.பாலச்சந்திர ராய ராவுத்த மீண்ட நயினார் அவர்கள்.

தமிழ்நாடு வரலாற்றுப் பேரவையின் இரண்டாவது கருத்தரங்கு 1995 ஆகஸ்ட் 26, 27இல் அண்ணாமலை நகரில் அண்ணாமலைப் பல்கலைக் கழகத்தில், ஆம் சிதம்பரத்தில் தில்லை நடராசர் திருக்கோவில் இருக்கும் ஊரில் நடைபெற்றது.

அப்போது அதாவது 1995லேயே தஞ்சைத் தமிழ்ப்பல்கலைக் கழகத்தில் பணியாற்றிய புலவர் செ.இராசு சோழமன்னர்கள் யார்? என்றும் தலைப்பில் கட்டுரை ஒன்று வாசித்தார்.

அந்தக் கட்டுரையில் சோழ மன்னர்களின் வாரிசுகள் சோழமன்னர் மரபில் தோன்றிய சிதம்பரத்திற்கு அண்மையில் உள்ள பிச்சாவரம் ஜமீன்தார் குடும்பத்தினரே என்று கூறுகிறார். அதற்கு முதலில் அவர் காட்டிய ஆதாரம்: 2.7.1939 அன்று தஞ்சை மாவட்டம் கும்பகோணம் வட்டம், தேப்பெருமாள் நல்லூரில் நடைபெற்ற ஒரு மாநாட்டில் வரவேற்புரையாற்றிய வரலாற்றுப் பேரறிஞர் தி.வை சதாசிவப்பண்டாரத்தார் அவர்கள், சோழ மன்னர் மரபினர் சிதம்பரத்திற்கு அண்மையில் உள்ள பிச்சாவரம் ஜமீன்தார் குடும்பத்தினரே என்று கூறினார்.சிதம்பரம் தில்லை நடராசர் கோவில் சோழப் பெருமன்னர்களுக்குக் குலதெய்வம் தில்லை நடராசரே என்று முன்னர் குறிப்பிட்டோம். விக்கிரம சோழனின் மெய்க்கீர்த்தியில் தன்குல நாயகன் தாண்டவம்பயிலும் தில்லையம்பலம் என்று கூறப்படுகிறது.

இன்று உள்ள பிச்சாவரம் ஜமீன்தார்களுடைய குலதெய்வம் நடராசப் பெருமாளே ஆவார்.
இவ்வாறு சோழ மன்னர்களின் மரபினர் பிச்சாவரம் ஜமீன்தார்களே என்று கூறி புலவர் செ.இராசு காட்டும் ஆதாரம் தஞ்சைச் சோழமன்னர்களின் வாரிசு என்று கூறுவதற்குக் காட்டும் ஆதாரம்.

அண்மைக்காலம்வரை தில்லை நடராசர் கோயில் உரிமை பிச்சாவரம் ஜமீன்தாருக்கே இருந்தது. ஆதலால் தில்லைக் கோயிலின் சாவி நாள் தோறும் ஜமீன்தாரிடம் ஒப்படைக்கப் பட்டது. அர்த்த சாமப் பூசையின் பின் கோயில் சாவி பல்லக்கில் வைக்கப் பட்டுப் பிச்சாவரம் கொண்டு சென்று அளிக்கப்படும். அதிகாலை மீண்டும் அவ்வாறே வாங்கி வரப்படும்.

பிச்சாவரம் ஜமீன்தார்கள் சோழர் வாரிசு என்பதால், கோவிலைக் கட்டியவர்கள் சோழ மன்னர்கள் என்பதால், அவர்களுக்கு அடங்கிக் கோயிலில் பூஜை செய்து வந்தவர்கள் என்பதைக் குறிக்கும் வகையில் 5.11.1911இல் 12 தீட்சிதர்கள், தீட்சிதர்களின் சார்பில் பிச்சாவரம் ஜமீன்தாருக்கு எழுதிய கடிதம் ஒன்றில் பிச்சாவரம் ஜமீன்தாரை மகா.ரா.ரா.ஸ்ரீ சக்கரவர்த்தியவர்கள் என்று குறிப்பிட்டுள்ளனர்.

வலம்புரிச் சங்கால் பஞ்சாக்கரப் படியில் அமரச் செய்து முடி சூட்டினர் என்பதைப்பின் வரும் பாட்டு உறுதிப்படுத்துகிறது.

அலகில் மற்றெவரும் அணுகுவதற்கு அரிய பற்சக்கரத்திருப்படி மிசை அமர்த்தி
அஞ்சேல் என நடம் ஆடும் இறைவன்முன் வலம்புரிச்சங்கால் கங்கை நீர் பெய்து நலம் பெறத் திருஅபிடேகம் செய்தபின் தேவரும் முனிவரும் திருவுளங்களிய
பூமகள் இங்கு பொன் மணி மண்டபத்து அரியாசனத்தில் அரசனை அமர்த்தி
பரிவுடன் துதித்துப் பரமனை வணங்கி முடிதலை முனிவர் திருக்கரத்து ஏந்திச் சூடினர் வாழ்த்திச் சோழனார் தமக்கே

பிச்சாவரம் ஜமீன்தார்கள் பட்டா பிஷேகத்தை ஒட்டிப் பட்டாபிஷேகப் பிரகடனம் என்ற பெயரில் வெளியிடும் அறிவிப்பிலே,

ஆதியிலே கௌட தேசாதி பனுடைய மூத்த குமாரனாகிய இரணிய வர்வச் சக்கரவர்த்தி என்னும் காரணப் பெயர் பூண்ட சிம்மவர்மச் சோழனால் பதஞ்சலி, வியாக்கிரபாதர்கள் ஆக்ஞைப் படி தில்லைக் காட்டைத் திருத்தி தேவாலயமாகப் பிரதிஷ்டை செய்யப் பெற்று ஸ்ரீ சிதம்பரம் நடராசப் பெரு மாள் சந்நிதியிலே தில்லை மூவாயிர முனிவர்கள் திருமுன்னே ஸ்ரீபஞ்சாக்கரப் படியின் மீதே மேற்படி சோழ வம்சத்தினருக்குத் தொன்று தொட்டு பட்டாபிஷேகம் நடந்து வந்த சம்பிராதாயப்படி அச்சோழ வம்சவழி வந்த பிச்சாவரம் ஜமீன்தார்.

எனும் அந்தப் பா தொடங்குகிறது முடிவுரையாகப் புலவர் இராசு இவ்வாறு முடிக்கையிலும் சோழருக்கு அன்றி முடி சூடாத்தில்லை மூவாயி ரவர் பிச்சாவரம் ஜமீன்தாருக்கு முடிசூட்டுவதாலும், அப்போது புலிக் கொடி அளித்தலினாலும், வளவன் என்ற பெயர் உள்ளமையாலும், தில்லை நிருவாகம் பெற்றிருந்த காரணத் தாலும் தில்லை நடராசரைக் குல தெய்வமாகக் கொண்ட காரணத் தாலும், தில்லைக் கோயில் சாவியை வைத்திருந்த உரிமையாலும், தில்லை தீட்சிதர்கள் கட்டுப்பட்டிருந்தமை யாலும், சோழனார் என்ற பெயர் பெற்றிருப்பதாலும் பிச்சாவரம் ஜமீன்தார் மரபினரே சோழர் மரபினர் என்பது உறுதியாகிறது.

வன்னியக்குல பேரரசன் ராஜராஜ சோழனின் "பள்ளிப்படை வீடு"

வன்னியக்குல பேரரசன் ராஜராஜ சோழனின் "பள்ளிப்படை வீடு".





ராஜராஜ சோழனின் பள்ளிப்படை வீட்டை பராமரிக்கும் ராஜராஜ சோழனின் குலமான வன்னியக்குலத்தில் பிறந்த ஏழை விவசாயி பக்கிரிசாமி படையாட்சியார் அவர்கள்.

வன்னிய மன்னன் அதியமான்

அவ்வைக்கு நெல்லிகனி அளித்த கடையேழு வள்ளல்களில் ஒருவரான தகடூர் என்னும் தர்மபுரியை ஆண்ட வன்னிய குல மன்னன்
அதியமான் நெடுமான் அஞ்சி.

வன்னியர்கள் தான் சேர, பல்லவ மன்னர்கள்…

வன்னியர்களை தான் க்ஷத்ரியர்ணு அரசு பதிவுல இருக்கு…..சேர, பல்லவ மன்னர்கள் அக்னி குல க்ஷத்ரியர்கள்…தமிழ் நாடு சாதி பட்டியலில்…வன்னியர்களை தான் அக்னி குல க்ஷத்ரியர்ணு சொல்லி இருக்கு…

http://ncbc.nic.in/backward-classes/tamilnadu.html

Vanniyakula Kshatriya (including Vanniya, Vanniyar, Vannia Gounder, Gounder or Kander, Padayachi, Palli and Agnikula Kshatriya)

வேறு எந்த சாதியையும் க்ஷத்ரியர் என்று கூட சொல்லப்படவில்லை….

ஆயிரம் கதைகளை யார் யாரோ சொன்னாலும் உண்மையான அக்னி குல க்ஷத்ரியர் யார் என்று தெரிந்து தான் அரசு அங்கீகாரம் செய்திருக்கிறது…..

அக்னி குலமே முதல் குலம்.

அக்னி குலமே முதல் குலம். அக்னி குலத்தில் இருந்தே சூரிய, சந்திர, தீப, இந்திர குலங்கள் தோன்றியது. இந்து மதத்தை பொருத்தவரை அக்னியே முதல் கடவுள். எனவே தான் இந்துக்கள் சடங்குகளில் அக்னி முக்கிய இடத்தை வகிக்கிறது. யாகம் வளர்த்து அக்னியை வழிபட்டு தான் எல்லாம் சடங்குகளும் நடைபெறுகிறது. அக்னி மீது செய்யும் சத்தியம் கூட மிக முக்கியமாக கருதப்படுகிறது. இவ்வாறு அக்னி சாட்சியாக, அக்னியே முதலாக போற்றப்படுகிறது.

வன்னியர்கள் அக்னி குல க்ஷத்ரியர்கள் என்பதை இந்து மத புராணங்களில் ஒன்றான அக்னி புராணம் (வன்னிய புராணம்) உறுதி செய்கிறது. எவராலும் அழிக்கமுடியாத வரங்களை பெற்ற ஒரு அரக்கனால் தேவ முனிகள் பாதிக்கப்படுகிறார்கள். ஒரு கட்டத்தில் தேவ முனிகள் சிவ பெருமானிடம் சென்று முறையிடுகிறார்கள். அப்போது சிவ பெருமான் வடக்கே தவமிருந்த சம்பு மாமுனிவரை அழைத்து யாகம் வளர்க்க சொல்கிறார். சிவ பெருமானின் ஆணைப்படியே சம்பு மகரிஷியும் வன்னி மரத்தின் குச்சிக்களை கொண்டு யாகம் வளர்க்கிறார். சிவ பெருமானும் பார்வதி தேவியும் செங்கழுனீரை ஆவுதி நீராய் தர, அதை யாகத்தில் இட்டதும் ஒரு மாவீரன் கையில் வில் அம்பு மற்றும் வாளோடும் பூணூல் அணிந்து கொண்டு குதிரை மீது அமர்ந்தவாறு தோன்றுகிறார். இவர் வீர வன்னிய மகாராசன் என்றும் ருத்ர வன்னிய மகாராசன் என்றும் அழைக்கப்படுகிறார். இவரே பிறகு அந்த அரக்கனை அழிக்கிறார். அந்த வெற்றிக்கு பரிசாக இந்திரன் தனது மகள்களை வீர வன்னிய மகாராசனுக்கு கட்டி தருகிறார். ருத்ர வன்னிய மகாராசன் தென் இந்தியா முழுவதும் ஆட்சி செய்கிறார். இவரின் நான்கு மகன்கள் ஏற்படுத்திய சாம்ராஜ்ஜியங்களே சேர, சோழ, பாண்டிய, பல்லவ சாம்ராஜ்ஜியங்கள்.

இதன் பொருட்டே வன்னியர்கள் முதல் குலமான அக்னி குலத்தினை(சேர, பல்லவ) சேர்ந்தவர்கள் என்று கூறும் போதே அவர்களில் இருந்து தோன்றிய குலங்களே சோழ (சூரிய,இந்திர குலம்), பாண்டிய ( சந்திர குலம்) என்பது தெளிவாகிறது. இவை மட்டும் இல்லாமல் வன்னியருள் தீப குலத்தினை சேர்ந்தவர்களும் உண்டு. மேலும் சேர, சோழ, பாண்டிய, பல்லவர்கள் அனைவரும் க்ஷத்ரியர்கள் என்று அனைவரும் அறிவர். தமிழ்நாட்டின் ஒரே க்ஷத்ரியர்களும் வன்னியக்குல க்ஷத்ரியர்களே என்பதையும் அனைவரும் அறிவர். எனவே, வன்னியர்களே சேர, சோழ, பாண்டிய, பல்லவர்கள் என்பது மறுக்க முடியாத உண்மை.

Vanhikulakshatriyas are descended from the lineage of the mythical sage,Agnirasa who adopted agni as his son, state that the sage, sambuconducted a Fire sacrifice, and from it emerged the hero Rudra Vanhi. Rudra Vanniyar's Four sons were the ancestors of the four great kingdoms of the south, the Pandya, the Cheras, the Cholas, the Pallavas. To this martial and royal lineages belong the VanniyakulaKshatriyas.

வன்னிய அரசர்கள் காந்தவராயன் & சேந்தவராயன்

செங்கற்பட்டு மன்னன், கலம்பக புகழ்ப் கொண்ட காந்தவராயனுக்குச் சிலை அமைக்கவேண்டுமென பல்லாண்டுகளாக மக்கள் கூறி வருகின்றனர். உவமை கவிஞர் சுரதா "வன்னிய வீரன்" என்ற தலைப்பில் காவியம் எழுதி உள்ளார். அவ்வரசனை பற்றிய வரலாறு.

செங்கற்பட்டிற்க்கு அருகாமையில் திருவிடைச்சுரத்தினை காந்தவராயன், சேந்தவராயன் என்ற இரட்டை வன்னியக்குல பள்ளி மன்னர்கள் ஆண்டு வந்தனர். ஏறக்குறைய கி பி 1520 இல் கிருஷ்ண தேவராயர் காலத்தில் அவர் கட்டளைக்கு இணங்க மறுத்து வணங்கா முடியர் ஆயினார் இரட்டையர்.

வரி தர மறுத்த மன்னர்களின் மணி முடியை அடக்கிய கிருஷ்ண தேவராயருக்கு இவர்கள் அடங்காது சிம்மா சொப்பனமாக விளங்கி வரி தராதது மனதில் மருட்சியை உண்டாக்கியது.

தென் வடக்காக 1149 அடி, கீழ் மேற்காக 2000 அடி, அலங்கச் சுவர் அகலம் 20 அடி, இதற்க்கு 30 அடி அகழி சூழ் கோட்டை, இக்கோட்டைக்குள் ஓர் உள் கோட்டை. உள்கோட்டையும் அரண்மனையும் மலை மேல் அமைத்து ஏட்டில் எழுதவென்னா ஆற்றலோடு ஆண்டு வரும் வன்னிய மன்னராகிய நம்மிடம் அந்நியன் வரி கேட்பதாவது, நாம் கொடுப்பதாவது என ஆர்ப்பரித்தனர். கிருஷ்ண தேவராயர் இரட்டையார் மேல் பெரும் படையை ஏவினார், மடை திறந்த வெள்ளம் என மாற்றான் அனுப்பிய படைகள் காந்தவராயன் இருக்குமிடம் தெரியாது கலங்கினார்.

போர் முனையில் காற்றென விரையும் போர் புறவியேறி காட்டாறு விரைவிலே கலக்கி, கிருஷ்ண தேவராயர் படையை முறியடித்து போர் கொடி உயர்த்தினான் புலி மறவன் காந்தவராயன். கிருஷ்ண தேவராயர் படை நான்கு திங்கள் முற்றுகையிட்டும் என்ன? ஆந்திரம் தமிழின் அடி வீழ்ந்தது. வன்னியரை அவர் தம் ஆட்சியை பொறாத அந்நிய முதலியின் சொல்படி உய்யாள்வான் என்ற பாளையக்காரன் கிருஷ்ண தேவராயன் ஆணைப்படி ஆறு மாதம் போரிட்டும் வீறு காணாது தோல்வியை தழுவினான்.

வன்னியரின் வெற்றியை பொறுத்து கொள்ள முடியாத அந்நிய முதலி, மன்னன் கிருஷ்ண தேவராயனிடம் ஒரு சூழ்ச்சி மூட்டையை அவிழ்த்தான். அதற்க்கு பதிலாக ஒரு பொன் முடிப்பும் பெற்றான். வெருகூர் நோக்கி சென்ற குப்பாச்சி என்ற ஆடல் மகளை அழைத்து வந்து கிருஷ்ண தேவாராயனிடம் விட்டான். காந்தவராயன் தலையை எனக்கு கொண்டு வந்து தந்தால் பதினாயிரம் பொன் பரிசு ! இயலுமா? என்றான் கிருஷ்ண தேவராயன். சரி என்றால் குப்பாச்சி. காந்தவராயனிடம் சென்றாள், வாள் முனையில் வெல்ல முடியாத அவன் ஆண்மையை விழி முனையில் மயக்கத்தில் ஆழ்த்தி, வாயில் அமுதம் கையில்

கனிச்சாற்றொடு நஞ்சு கலந்து, காந்தவராயனுக்கு தந்தாள் அந்த வஞ்ச மகள். இறந்த காந்தவராயனின் மணி முடியை துண்டித்து கையில் எந்தி கிருஷ்ண தேவராயனின் மெய் சிலிர்க்க அவன் காலடியில் கிடத்தினான். போலி வெற்றி பெற்ற கிருஷ்ண தேவராயன் புன்னகை பூத்தான்.

கருகியது காந்தவராயன் ஏற்றிய மறம், கன்னி தமிழ் இரட்டையரின் கலம்பக கொண்ட மாவீரன் காந்தவராயனின் சேந்த மேனியை செந்தணல் தழுவியது. ஒப்பந்த படி ஒரு பதினாயிரம் பெற்றாள். தலை தந்த வேசிக்கு விலை தந்தான் கிருஷ்ண தேவராயன். அவன் ராஜதந்திரி.

வீர புகழ் சுமந்த காந்தவராயனின் முடிவு சேந்தவராயன் உடலின் செங்குருதி கொதித்து கொப்பளித்தது. இடியோசை கேட்ட நாகமென அண்ணன் மடிந்த அவலத்தால் மண்ணில் வீழ்ந்து மயங்கினான், துவண்டான், துடித்தான், பதறினான்.

சபதம் மேற்கொண்டான் சேந்தவராயன். கிருஷ்ண தேவராயன் மேல் போர் தொடுத்தான். குகையை விட்டு பழியொழிக்க புறப்படும் சிங்கம் போல் புறப்பட்டு சென்று கிருஷ்ண தேவராயனின் படைகளை கண்ட துண்டமாக்கி எண்டிசையும் சிதறி ஓட முறியடித்தான் அந்த வன்னிய மாவீரன். சதியால் தன் அண்ணன் காந்தவராயனை கொன்ற ஆடல் அழகி குப்பாச்சியையும் அவள் உறவுகளையும் கொன்று அவர்கள் தலைகளை ஏரியில் மிதக்க விட்டான் சேந்தவராயன். பிணா ஊர் என்றும் ஏரிக்கு பிணா ஏரி என்றும் இன்றும் பெயர் வழங்குகிறது. அவள் இருந்த இடம் குப்பாச்சி மேடு என்று இன்றும் வழங்குகிறது.

திருவிடைச்சுரத்தில் இன்றும் அந்த வன்னிய அரசர்களின் கோட்டை இருக்கிறது.

- பேராசிரியர் வா. பாலகிருஷ்ணன்

மலையமான்கள் வன்னியக்குலத்தவரே

தகவலை வழங்கிய சொந்தம் : திரு. ஸ்வாமி அவர்கள்

வன்னியர் அக்காலத்திற் படைக்கலப் பயிற்சியைச் சிறப்புறத் தொழிலாகக் கொண்ட சமூகமாகவும் மன்னராகவுமிருந்த காரணத்தினாலே வன்னியரைச் க்ஷத்ரியர்கள் என நூல்கள் வருணித்தன. வன்னியரின் சிறப்பை எடுத்துரைக்குமிடத்தில் சிலை எழுபது நூல் இவ்வாறு கூறும்:

‘படைத்துணைத் தலைவர் குலச்சிறப்பு
விடையுடையார் வரமுடையார் வேந்தர்கோ
வெனலுடையர், நடையுடையார் மிடியுடைய
நாவலர் மாட்டருள் கொடையார், குடையுடையார்
மலையமன்னர் குன்றவர் பல்லவர் மும்முப் படையுடையார்
வன்னியர் பிறரென்னுடையார் பகரிரே’

சிலை எழுபது வன்னியரை மலையமன்னரெனவும் பல்லவரெனவும் வருணிப்பது குறிப்பிடத்தக்கது. சோழப்பெருமன்னர் காலத்திலே தொண்டைமண்டலத்திலாண்ட கிழியூர் மலையமான்களையும் பல்லவ மரபில் வந்த காடவ அரசர்களையுமே நூல் இவ்வாறு குறிப்பிடுகின்றது. இக்குறுநில மன்னர் வன்னியராயிருந்தமைக்குக் கல்வெட்டுச் சான்றுகள் ஆதாரமாயுள்ளன.

பல்லவர்கள் வன்னியரே என்பதை கூறும் கல்வெட்டு.

நன்றி : கனல்













பல்லவர்கள் வன்னியரே என்பதை கூறும் கல்வெட்டு.

கங்கரையர்கள் வன்னியக்குலத்தவரே.

கங்கரையர்கள் வன்னியக்குலத்தவரே.

நன்றி : கனல்

சம்புவராயர்கள் வன்னியக்குலத்தவரான ஒய்மான் மன்னர்கள் வழிவந்தவர்கள்.

சம்புவராயர்கள் வன்னியக்குலத்தவரான ஒய்மான் மன்னர்கள் வழிவந்தவர்கள்.

சுந்தர சோழன் காலத்தில் (கி.பி 10 ஆம் நூற்றாண்டு) 'ஓமயிந்தன் முந்நூற்றுவன் பள்ளியான கரணமாணிக்கம்' என்பான் சம்புவராயர் குல முன்னோடி.இவன் பள்ளி குலத்தவன்.இவன் குறுநிலத் தலைவன் ஆவான்.( South Indian Inscriptions - Vol 7, no.500)

இவனுக்குப் பிறகு அறியப்படும் குறுநிலத்தலைவன் செங்கேணி சாத்த நாலாயிரவன் எனும் கரிகாலச்சோழ நாடாள்வான்:இவனது கல்வெட்டுக்கள் திண்டிவனப் பகுதியான கிடங்கலில் காணப் பெறுகிறது.இவன் சோழ மன்னரான அதி ராஜேந்திரன் காலத்தில் குறுநில மன்னனாக் ஆட்சி செய்தவன்.(ARSIE,1902,no.227, S.I.I.Vol 7, No. 854)

சம்புவராய மன்னனாகிய ஓய்மா நாட்டு முந்நூற்றுப் பள்ளி செங்கேணி நாலாயிரவன் அம்மையப்பன் எனும் ராஜேந்திர சோழ சம்புவராயன் என்பான் கி.பி 1128 வாக்கில் ஆட்சி செய்த குறு நில மன்னனாவான். இக்குறு நில மன்னனின் பத்து கல்வெட்டுகள் கி.பி 1123 ஆம் ஆண்டு முதல் கி.பி 1174 ஆம் ஆண்டு முடிய எழுதப் பெற்றிருக்கின்றன.

வேலூர் மாவட்டம் திருவல்லம்(ARE 232 of 1921),வாயலூர் (ARE 422 of 1922), காஞ்சி மாவட்டம் மதுராந்தகம்(ARE 400 of 1922), திருவண்ணாமலை மாவட்டம் சீயமங்கலம்(ARE 63 of 1900),மடம்(ARE 234 of 1919, 238 of 1919, 252 of 1919 and 100 of 1939-1940),தேவனூர்(ARE 298 of 1929 and 302 of 1929),திருக்கழுக்குன்றம்(ARE 126 of 1932-33) ஆகிய இடங்களில் இவ்வரசனுடைய பத்து கல்வெட்டுக்களும் காணப்படுகின்றன.

இந்த சம்புவராய மன்னர்கள் பள்ளி குலத்தவர் எனக் கல்வெட்டுக்களில் குறிப்பிடப் படுகின்றனர். இவர்கள் சுந்தரச் சோழன் ஆட்சி காலம் முதல் விஜய நகர வேந்தர் படையெடுப்பு வரை தொடர்ந்து தொண்டை மண்டலப் பகுதி ஆட்சியாளர்களாகவும் , குறு நில மன்னர்களாகவும் விளங்கினர். விஜய நகர வேந்தர் படையெடுப்பின் போது முழுவுரிமை பெற்ற மன்னர்களாய் விளங்கினர்.

இம்மன்னர்கள் கல்வெட்டுக்கள் மூலம் இவர்கள் பள்ளி குலத்தவர் என்பதை அறியலாம்.தமிழக வரலாற்றாசிரியர்களும் இதனை உறுதிப்படுத்தியுள்ளனர். சம்புவராயர் குறித்த வரலாற்று நூல்களும் மறுக்க முடியாத ஆதாரங்களுடன் இவர்கள் வன்னியர்(பள்ளி) குலத்தவர் என்று கூறுகின்றன.
சம்புவராய மன்னர்கள் வன்னியர் குலத்தவர் என்பது உறுதிப்படுத்தப்பட்ட ஒன்று.

சோழர் காலத்தில் தொண்டை மண்டலப் பகுதியை ஆட்சி செய்தோர் வன்னியரே என்பது உறுதி.

கி.பி.1340

சோழர் காலம் தொட்டு 16ஆம் நூற்றாண்டு வரை ஒய்மாநாட்டு (திண்டிவனம்) மூன்னூற்றுப்பள்ளியை சம்புவராயர்கள் ஆண்டு வந்தார்கள். பிற்காலத்தில் ஆற்காட்டு மாவட்டங்களையும் செங்கல்பட்டு(செங்கழுநீர்பற்று, வன்னியர் புராணத்தில் சிவபெருமானின் செங்கழுநீரை ஆவுதி நீராய் தர யாகத்தில் இருந்து ருத்ர வன்னிய மஹாராஜா தோன்றினார் என்பதின் தொடர்புடையது தான் இந்த செங்கழுநீர்பற்று, பிற்காலத்தில் மருவி செங்கல்பட்டு ஆனது.) மாவட்டத்தையும் உள்ளடக்கி “ராஜ கம்பீர ராஜ்ஜியம்” என்ற பெயரில் ஆண்டனர். விருச்சிபுரத்தை இருக்கையாகக் கொண்டிருந்தனர். பிற்காலச் சோழர்களுக்கு உட்பட்டிருந்தனர். சோழர்கள் படையில் சிறந்த பணி ஆற்றி உள்ளனர். அழகிய சிங்கன், இராசராசசம்புவராயன், திருபுவனவீரசம்புவராயன் அழகிய சோழசாம்புவராயன் அத்திமல்லன், வீரப்பெருமாள், எதிரிலி சம்புவராயன், இராசகம்பீர சம்புவராயன்,பல்லவராயன் ஆகியோர் சம்புவராயர்களின் ஆரம்ப கால அரசர்கள்.

கி.பி.14

இந்த நூற்றாண்டின் துவக்கத்தில் ஏற்பட்ட முகமதியர் படையெடுப்பு பாண்டியனை ஒழித்தது முகமதியர் படையெடுப்பு பின்போது மூன்றாம் வீரவல்லாலன் சம்புவராயர்களைத் தமிழகத்தின் வடக்குப் பகுதியில் காவலர்களாக நிறுத்தினார். சம்புவராயர்கள் தமிழையும் தமிழ்க் குடியினரையும் பெரிதும் பேணியுள்ளார்கள் இரட்டைப்புலவர்கள் இவர்களுடைய ஆதரவு பெற்றவர்கள். இவர்களின் நாணயங்கள் " வீரசெம்பன் குளிகைகள்" என அழைக்கப்பட்டன. தமிழர்களுக்கு புகலிடங்கள் அமைத்துக் கொடுத்தனர். "அஞ்சினான் புகலிடங்கள் அமைத்தார்கள்".